Wat een nare man……!

Een reflectie schrijven op een coaching traject…. Dat vraagt de beste man dan zelf aan me….. tja, wat ga je dan opschrijven?
Heb ik het eerst voor me uit geschoven, met het idee dat het dan wel duidelijk zou zijn dat ik daar dus geen zin in had, maar nee…… het is echt zo’n vast bijtterig typje, dat je in de nek blijft hijgen, totdat….. nou ja, hier is dat stukje dan. Hij heeft er zelf om gevraagd, dus ik zal er geen doekjes om winden.
Ons eerste gesprek had plaats in de oude mavo Groen van Prinksteren. Daar zit nu zo’n broedplaats van kleine bedrijfjes en kun je ook ruimtes reserveren. Dat was al een valse start, want zulke fijne herinneringen heb ik niet aan die plek(al ben ik uiteindelijk wel in 1x geslaagd). Maar dat kon hij niet weten. Goed, er was koffie en er was water en de ruimte was helemaal ok. Hij nam de tijd, ik kon mijn verhaal doen, hij krabbelde wat op een velletje papier in onmogelijk handschrift en na ik denk wel 2 uur, verliet ik met een vervolgafspraak het pand. Wat een nare man! Hij vist, zeurt net zo lang door totdat hij een antwoord heeft wat je helemaal niet wilt noemen en dan zet hij je met je mooie verhaal ook nog te kakken naar jezelf. Het is dat we een vervolgafspraak hadden staan, maar mijn eerste mening was nou niet bijster positief. Maar goed, ik ging naar onze 2e afspraak. Ik kreeg een boekje; daarin kon ik mijn aantekeningen en huiswerk noteren…. Ik nam me voor om me niet uit m’n tent te laten lokken en al helemaal niet op de kast.
Is niet gelukt.
Daar waar het bij andere goed bedoelde praatsessies van andere deskundigen voor mij na 2 gesprekken wel duidelijk was wat het wenselijke antwoorden was, daar wist deze man de vinger op de zere plek te leggen en er dwars door heen te prikken. Hij doorzag dat mijn denken en doen in een trauma verborgen lag en verwees me eerst door voor EMDR. Daarna pakte we de draad weer op. Niet door te doen wat ik deed (want dan verandert er geen reet), maar door te benoemen waar ik voor weg liep en samen te kijken (door een raam enzo), naar de kuil waar ik steeds (al was het steeds van een andere kant) weer in liep. En ja, dat doet hij op een directe manier, draait er niet om heen en laat op schematische (er schijnt logica in dat gekrabbel te zitten…) wijze zien, welke factoren van invloed zijn op MIJN gedrag en wat de gevolgen van MIJN gedrag zijn….. zodat IK ZELF de hobbels in de weg kan nemen en het ANDERS kan doen. En dan blijkt hij toch ook best heel aardig te zijn en het hart op de goede plek te hebben.
En dat boekje? Dat ligt als een soort bijbel in mijn kast, als spiekbriefje…. Wel zo handig als proberen of situaties ineens weer in een andere gedaante opduiken, maar eigenlijk steeds mijn eigen valkuilen zijn. Roland dank je wel voor de handvatten en tips, maar vooral voor de motivatie dat ik het zelf in de hand heb! Je bent een topper!

Of als je het kort wil;
Goede gesprekken, met respect en luisterend oor. Durft door te vragen en te blijven zeuren, totdat je zelf tot de conclusie komt, dat je zelf het probleem kunt aanpakken en de kracht hebt om het anders te doen. Dat samen met enkele inzichten en tools, heeft me in mijn kracht gezet. Aan mij de keus om die kracht in te zetten!

Evean Zorg

Annemieke Brunt
Trainer-toetser